بادِ گردان در نفس افتاده ؛ هان
گِرد خود پیچد
در نفس افتاده ؛ هان
از صدای ِ خِش خِش ِ برگان ِ دود
اشک لج در چشم
کُفر او بالا گرفته از طنین ِ خش خش ِ گفتارها
آتشی وا مانده از برگ خزان
بادِ گردان در میان ِ آتش ِ سرد ِ خزان
گِردِ خود پیچد
بر زمین ِ یخزده ناخن کشد
از درخت آویزد و ریزد لهیب
کفر او بالا گرفته از طنینِ پچ پچ ِ برگان ِ دود
امتیاز : | نتیجه : 2 امتیاز توسط 7 نفر مجموع امتیاز : 14 |
مطالب مرتبط
پادشاه فصل ها: پاییز
یک روز خوب رو می سازیم...
روز زن مبارک
محرم
باز باران
من برگشتم :)
و اما بهمن ماه ...
آرامشم تویی
اثرات سرب در بدن انسان
نفسم بند نفس های کسی هست که نیست