کلمه تکواندو از سه بخش تشکیل میشود: تاريخچه · قدمت این رشته به گواهی دیوارنگارهها و نقاشیهای به جا مانده در مقبرههای «کاگجوچونگ» و «مویونگ چانگ» در کره شمالی (منچوری غربی) به ۲۰ قرن پیش میرسد.- دریکی از این تصاویر مردی در حال اجرای یک فن دفاع با دست ترسیم شده که کاملاً مشابه ضربه اول گول ماگی (دفاع بالا) در تکواندو است. همین موجب شده تا تکواندو تاریخی کهن تر از سایر ورزشهای مرسوم در شرق آسیا مانند کاراته و کونگ فو داشته باشد. · شواهد قابل اعتمادی وجود دارد که شکل امروزین تکواندو از رشتههای رزمی «سوباک» و «تکوان» که در دوران حکومت سلسله گوجوریو (حکومت) (۳۷ ق.م تا ۶۶۸ م) در شمال کره تمرین میشده، اقتباس شدهاست. در این دوران اهمیت زیادی به توانائیهای جنگی داده میشد و مسابقات منظمی برگزار میشد، شامل؛ رقص با شمشیر، تیراندازی، نبرد تن به تن، مبارزهای که در آن دو نفر با شکستن یخ روی دریاچه وارد آب سرد شده و به مبارزه میپرداختند. · در دوران پادشاهی شیلا (۵۷ م تا ۹۳۵ م) که بر بخشهای جنوبی شبه جزیره کره حکم میراند نیز توجه خاصی معطوف هنرهای رزمی بود. در این حکومت سازمانی نظامی، آموزشی، اجتماعی به نام «هوارانگ دو» وجود داشت، آموزش انواع هنرهای رزمی به ویژه سوباک نیز از جمله فعالیتهای این سازمان بود. · اگرچه در این دوران هوارانگ دو فنون گلاویزی و ضربات دست فراوانی را وارد سوباک کرد، اما پس از آن میل چندانی به تمرین این نوع فنون در کره وجود نداشت و این رشته به شکل اولیه آن که بر مبنای ضربه زدن و جلوگیری از نزدیک شدن دشمن استوار بود، ادامه یافت. تکنیکهای گلاویزی سوباک که «یوسول» نامیده میشد، بعدها با ورود به ژاپن پایه گذار ورزش «جودو» شد. · تمرین هنرهای رزمی در زمان امپراتوری قدرتمند «کوریو» (۹۳۵ تا ۱۳۹۲) نیز رواج زیادی داشت، در جشنهای سالانه گوناگونی که در این سلسله بر گزار میشد، علاوه بر ورزشهای رزمی به مسابقات کشتی و چوگان نیز بهای زیادی داده میشد. · روی کار آمدن سلسله یی (۱۳۹۲ تا۱۹۱۰) که مبتنی بر تفکرات ایدئالیستی، رواج بودیسم و زدودن افکار کنفوسیوس از این کشور بود، کاهش نقش نظامیان در حکومت را نیز در پی داشت. این وضعیت اگرچه از رونق هنرهای رزمی کاست، اما تکامل این فنون تا هنگام اشغال کره توسط ژاپن در ۱۹۱۰ ادامه داشت. · در دوران حکومت استعماری ژاپن هنرهای رزمی بومی کره نیز مانند دیگر مظاهر فرهنگی این کشور با ممنوعیت مواجه شد، ژاپنیها مدارس کاراته را در این کشور تأسیس و آموزش آن را جایگزین تکواندو کردند. · آموزش هنرهای رزمی کرهای در این دوران به طور مخفیانه در مناطق کوهستانی صعب العبور توسط گروههای کوچک ادامه داشت. تكواندو نوين پس از پایان جنگ و آزادی کره ورزشهای رزمی سنتی این کشور تا حد زیادی با رشتههای ژاپنی همانند کاراته، کندو و جودو آمیخته شده بود، در عین حال بسیاری از رزمی کاران کره هم با آموختن هنرهای رزمی چینی آنها را وارد کره کرده بودند. در آن زمان بیشتر اصطلاحهای «تانگ سو دو» و «کونگ سو دو» برای نام گذاری ورزشی که بعدها به تکواندو معروف شد، به کار میرفت. تلاش برای بازسازی تکواندو و بازگرداندن آن به حالت اصلی خود در نهایت منجر به تبدیل این رشته به ورزش ملی کره و محبوبترین سبک رزمی در سراسر دنیا شد:
لفظ کره ای کیوروگی به مبارزات جذاب و دیدنی تکواندو اطلاق میشود. مبارزات تکواندو نسبت به سایر رشتههای رزمی از سطح حفاظتی ویژهای برخوردار است و کارشناسان این رشته با بهره گیری از لوازم محافظ، امنیت و سلامتی را برای ورزشکاران به همراه آوردهاند. بهره گیری از ساق بند، کاپ، لثه، هوگو و کلاه توسط تکواندو کاران در مبارزات باعث شده تا آسیبهای ورزشی این رشته در حد صفر باشد و کمترین مصدومیتی متوجه ورزشکاران فعال در تکواندو باشد. حفظ سلامتی در کنار کسب موفقیت در میادین قهرمانی جزء تاکیدات این رشته در بخش کیوروگی که پر متقابل ترین بخش تکواندو است، تلقی میشود. در واقع مبارزات تکواندو به نحوی طراحی شدهاست که ضریب آسیب دیدگی به حداقل ممکن تقلیل یابد و این امر استقبال کودکان و نوجوانان را در جهت انجام مبارزات تکواندو و رشد در بخش المپیکی تکواندو است افزایش دادهاست.
مبارزات تکواندو در ۳ راند ۲ دقیقهای برگزار میشود و ورزشکاران در این زمان روی تشک مسابقه تکواندو که شیاپ چانگ خوانده میشود به قضاوت یک داور وسط و ۴ داور کنار برای کسب امتیاز و پیروزی به مبارزه میپردازند. مسابقات تکواندو در مسابقات تکواندو در سطح جهان از حساسیت بالایی برخوردار است و به همین دلیل همواره با حواشی خاصی همراه بودهاست.
پومسه
پومسه یا فرم بخش دیگری از تکواندو میباشد که در آن تکواندو کاران به اجرای تکنیکهای این رشته میپردازند. در پومسه تکنیکها بر اساس روندی که ترکیب شدهاست به ترتیب مورد اجرا در میآید که و ورزشکاران در یک مسیر مشخص تلاش مینمایند یک رشته تکنیکهای استاندارد را به بهترین نحو ممکن به اجرا در میآورند. این تکنیکها به طریقی به اجرا در میآید که به صورت طبیعی نیز کاربرد آن حفظ شود و اثر گذاری آن در برابر یک فرد قابل مشاهده باشد.
پومسه خود به دو روش استاندارد و ابداعی تقسیم میشود که در جای خود نیاز به بررسی دارد در پومسه استاندارد، ورزشکاران یک سری تکنیکهای مشخص را به صورت متوالی و با نظم مشخص به اجرا در میآورند اما در پومسه ابداعی تکواندو کاران مجاز هستند که روال تکنیکی جدیدی را شکل دهند و از این حیث آزادی عمل و تنوع فرمهای اجرایی در پومسه ابداعی بر طرفداران آن میافزاید.
تکواندو کار شرکت کننده در پومسه که پومسه رو نیز خوانده میشود فارغ از مبارزه طلبی زیباییهای تکواندو را در قالب اجرای فرمهای منظم و اصولی به نمایش میگذارند و اصالت این هنر شرقی را در ترکیب نمایان میکند. پومسه نیز با توجه به جذابیتهای خاص خود مشتاقان فراوانی را به سمت و سوی خود جلب نمودهاست که با این وجود کرهایها همچنان در این بخش حرف اول را میزنند.
هانگ مادانگ
(شکستن اجسام سخت – دفاع شخصی – پومسه ایروبیک) هان مادانگ که به آن تکواندو همگانی نیز میگویند، رویکرد متفاوتی با کیوروگی و پومسه را پی میگیرد و بدین لحاظ بخشی مجزا را شامل میشود. در هان مادانگ که فلسفه آن همگانی نمودن ورزش از طریق توسعه آن در کوچکترین جوامع یا خانوادهاست تلاش میشود تا سایر جذابیتهای فنی تکواندو در قالبی خاص به مخاطبین ارائه شود. در رقابتهای هان مادانگ بر خلاف مبارزه و فرم به جای اینکه بیشتر به کسب نتیجه توجه شود، بر افزایش تعاملات فرهنگی نژادی و قومی تأکید میشود تا باعث تقویت اتحاد و دوستی میان اقشار مختلف مردم گردد.
هان مادانگ به بخشهای مختلف همچون هوشین سول یا دفاع شخصی و کیوک پا یا شکستن اجسام سخت تقسیم میگردد که البته پومسه ابداعی و پومسه ایروبیک نیز جزء این بخشها میباشند. دفاع شخصی کاربردی که در هان مادانگ آموزش داده میشود امنیت هر ورزشکار را تأمین میکند و این امکان را فراهم میکند تا آخرین دستاوردهای دفاع شخصی رادر قالبی ساده ارائه نمود. در کیوک پا یا شکستن اجسام سخت نیز روشهای تسلط قدرت هر فرد بر اجسام سخت همچون چوب و سنگ آموزش داده میشود معیار کسب برتری در کیوک پا حجم شکستن اجسام است که شرکت کنندگان مسابقات در شرایط برابر به اجرای آن میپردازند. این بخش سایر علاقمندان را به تکواندو جذب خود میکند و از این لحاظ اهمیت فوق العاده بالایی برای اهالی این رشته دارد. در هان مادانگ پومسه به صورت استاندارد، ابداعی و ایروبیک به نمایش گذاشته میشود. در پومسه ایروبیک تکنیکهای زیبای تکواندو همراه با موزیک و حرکات ایروبیک صحنههای زیبا و جذابی را خلق میکند که در همگانی و فراگیر نمودن تکواندو میتواند نقش مهم و بسزایی ایفا نماید. در هان مادانگ نیز مثل دو بخش دیگر هر سال مسابقات جهانی برگزار میشودکه در سال 2009 نوزدهمین دوره آن در کره جنوبی برگزار گردید و تیم ملی ایران پس از دو سال حضور توانست در این بخش مدال طلا را کسب کند. نفراتی که در این دوره از مسابقات از تیم ملی ایران شرکت داشتند عبارتند از: نام و نام خانوادگی محل سکونت شرکت در بخش رتبه مجتبی نظم ده کرج سر مربی - علیرضا مردانی اصفهان مربی - علیرضا شیخی مازندران موم دولیو رکوردی چهارم و پنجم دنیا عبدالصمد فتحی مازندران جوموک - مهاجر مؤجرلو مازندران سونال - بهرام عباس پور مازندران سونال - علی یوسفی مازندران سونال چهارم دنیا امین خانه زرین اصفهان موم دولیو رکوردی سوم دنیا ارسطو پاکروانان کرمان سونال سوم دنیا کمال پور حسینی سمنان سونال ششم دنیا مجید میرزایی اصفهان جوموک سوم دنیا مهدی سرخیل کرج دیت چاگی - هومن وفا ئی همدان پومسه - هادی دلشاد همدان پومسه - شایان نصیری اصفهان موم دولیو رکوردی ششم دنیا داوود رسولی زاده خوزستان پومسه - مهدی باب الحوائجی همدان نوپی آبچاگی اول دنیا امیر نقدی پور اصفهان دیت چاگی اول دنیا مهدی عزیزی اصفهان جوموک - نیما مهربانی تهران پومسه - بهمن مسعودی اصفهان موم دولیو رکوردی -
اصطلاحات
سوگی: نشستها
چاریوت سوگی: پاها کاملاً جفت و چسبیده به هم میباشد و وزن بدن بطور مساوی روی هردو پا تقسیم میشود. آپسوگی: پاها به اندازه یک پا (طول یک کف پا) باز وزن بدن ۷۰٪ پای جلو و ۳۰٪ پای عقب میباشد. آپکوبی سوگی: پاها به اندازه دو برابر طول کف پا از جلو ویا عقب باز و تقسیم وزن بدن در حدود ۷۰٪ پای جلو و ۳۰٪ پای عقب میباشد. دیتکوبی سوگی: پاها از طرف پاشنه بر هم عمود هستند و تقسیم وزن بدن ۷۵٪ پای عقب و ۲۵٪ پای جلو میباشد (اندازهٔ طول کف پا باز میشود). چوچوم سوگی: پاها به اندازه دو طول کف پا از طرفین باز و وزن بدن بطور مساوی تقسیم میشود. پیون هی سوگی: پاها به اندازه یک کف پا و پنجه هر پا در یک زاویه ۵/۲۲ درجه به طرف بیرون میباشد و وزن بدن بطور مساوی تقسیم میشود.
- موم: بدن
- پال: ساعد
- پالموک: مچ ساعد
- جوموک: مشت
- مه جوموک: زیر مشت
- دونگ جوموک: پشت مشت
- آپ جوموک: جلوی مشت
- پالکوب: آرنج
- سون نال: تیغه خارجی کف دست
- موروپ: زانو
- دارای: ساق پا*نریو: از بالا به پایین
- اُلیو: از پایین به بالا
- یوپ: پهلو
- دولیو: چرخش
- آن: از خارج به داخل
- پاکات: از داخل به خارج
- اَره: پایین
- مومتنگ: وسط
- الگول: بالا
امتیاز : | نتیجه : 0 امتیاز توسط 0 نفر مجموع امتیاز : 0 |
برچسب ها :
نوشته شده توسط ماهي ,