آمار مطالب
لطفا صبر کنید ...
سلام. داشتم دوری می زدم تو سایت... ممنون سوته دلان عزیز با اجازت شعر رو می زارم تو وبلاگ به نظر من تو الان بهتر از هرکسی روزگار منو به نظم تشخیص دادی. دوستان گلم به زودی من تغییرات اساسی تو وبلاگ می دم و شاید خونه خودم عوض کنم و وبلاگ جدیدی بسازم... همونطور که می دونین این وبلاگ برای ماهی ساخته شده بود و ماهی اونی نبود که من فکر می کردم بنابراین می خوام وبلاگ برای خودم بسازم اگر عمری باشه و شما دوستان عزیز رو دعوت می کنم تو فضایی که پر از دوستان قلندر و پهلوون صفت باشن... امیدوارم مث الان چه بودم چه نبودم دوستای خوبی باشیم و من و شما در کنار هم به ساخت جو جدیدی از فضای وبلاگی ادامه بدیم . درضمن جا داره انزجار خودم رو از ترور اون دانشمند عالی قدر اعلام کنم. روحش شاد و یادش گرامی.
دردهای من
جامه نیستند
تا ز تن در آورم
چامه و چکامه نیستند
تا به رشته ی سخن درآورم
نعره نیستند
تا ز نای جان بر آورم
دردهای من نگفتنی
دردهای من نهفتنی است
دردهای من
گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست
درد مردم زمانه است
مردمی که چین پوستینشان
مردمی که رنگ روی آستینشان
مردمی که نامهایشان
جلد کهنه ی شناسنامه هایشان
درد می کند
من ولی تمام استخوان بودنم
لحظه های ساده ی سرودنم
درد می کند
انحنای روح من
شانه های خسته ی غرور من
تکیه گاه بی پناهی دلم شکسته است
کتف گریه های بی بهانه ام
بازوان حس شاعرانه ام
زخم خورده است
...
| امتیاز : | نتیجه : 0 امتیاز توسط 0 نفر مجموع امتیاز : 0 |